Tuin

Kruidencentrum "De Sprenk" is gevestigd in een historische boerderij "De Sprenk", met daar omheen 2,1 hectare grond.
De Sprenk ligt in De Mortel, gemeente Gemert Bakel, in Zuidoost Brabant.
Het perceel maakte in het verleden onderdeel uit van het hoogveen gebied "De Peel" en is vanaf 1920 ontgonnen.
Op oude topografische kaarten kwam de naam "De Sprenk" reeds twee eeuwen geleden voor.

"De Sprenk' ligt ongeveer 1 km van het landgoed "De Stippelberg" (een duizend hectare groot bosgebied) en aan het beekje De Rips.

"De Sprenk" betekent "sprong", een andere naam voor kwel of bron. Er kwam water uit de diepere lagen naar boven. Nu is "De Sprenk" een bron van kennisoverdracht, educatie, onthaasting en vitalisering.

Vanaf 1981 wordt "De Sprenk" beheerd als "broedkamer" voor het omliggend agrarisch landschap. Er wordt binnen de mogelijkheden geprobeerd ons zoveel mogelijk aan kleinschalige natuurontwikkeling te doen.

Het terrein is successievelijk geschikt gemaakt voor vogels, amfibieën, vlinders, egels en vleermuizen waarbij steeds geprobeerd is een zo optimaal mogelijk biotoop voor die diersoorten te creëren.

Daarnaast is in het geaccidenteerde gedeelte een vleermuizenkelder gebouwd in combinatie met een kalkberg.

De tuin is geen statisch geheel, maar aan verandering onderhevig. Zo is de beek door gebrek aan water verdwenen en dit geldt ook voor het moeras.

Om U een idee te geven van de tuin, volgen hieronder enkele gegevens en cijfers van wat er zich in de tuin bevindt:

• Verschillende vormen van water waarbij er 5 als poel zijn aan te merken.
• 6500 m2 bos en hakwallen van diverse samenstellingen en leeftijd.
• 350 m. beukenhaag.
• 300 m. eikenlaan van verschillende leeftijd (80 jaar, 20 jaar en 5 jaar).
• 3 kleine vlinderweitjes.
• Een moestuin.
• Een keukenkruidentuin.
• Een kruidentuin ingebed in een biotoop (2400 m2).
• Een mediterrane kruidentuin op een kalkberg.
• Een schop waarbij bij de bouw is uitgegaan van medebewoning (vogels, amfibieën, insecten).
• Een vleermuizenkelder.

 In memoriam

Op donderdag 6 februari 2014 hebben we een van onze groten eiken moeten vellen.
De boom is rond 1920 gepland op de scheiding van de huiskavel.
Toen wij de boerderij in 1980 kochten was de boom reeds ernstig beschadigd aan de onderkant van de stam.
Dit proces heeft zich voortgezet zodat de stam aan de voet nog slechts voor 20% bast had en dat je een stok onder de boom door kon steken.

Het risico dat hij zou vallen op een moment of in een richting die wij niet willen was te groot.
In het bijzijn van de studenten van die dag viel hij met veel gekreun en een harde klap precies zoals we wilden.

De stam zal blijven staan als eerbetoon.